✿ نیلوفرانه ✿ن وَالقَلَمِ ...

صبر من درختی بود که میوه‌هایش گرچه نارس اما همچنان استوار شاخه‌ها را گرفته‌اند و گویی دافعه‌ای دارند برای چیده شدن و چشیده شدن...و حالا وقت دلْبَری‌ست تا دلبُری،تب این باغ خوابیده و نقاهت امری حتمی‌ست،و بر این فعل آگاهیم که تا دشواری نیفتد ، صحت حاصل نگردد...بدینسان بابت هرچیز که گشت و نگشت شاکریم و اقدام را بر اصرار مقدم میشماریم، باشد که میسر افتد... :)))

بنده امروز بعد کلاس فتوشاپ به کلاس مبارک و فرخنده بادی ۳ رهسپار شدم ، در حالیکه در انتهای کلاس یک عدد علامت سوال بودم که هزار و هفتصد و پنجاه‌تا خمیازه کشیدم و به محض تموم شدن کلاس خواب از سرم پرید :|

و اینچنین گذشت دیروز(امروز؟) روز...

یک روز با دریا و غرق در دریای خیال و همفکری و خنده و خستگی و خوشمزگیهای فراوون و ....و فردا،امیدوارم که فردا شب اینموقع راضی و خوشحال و پذیرفته شونده شده باشم،که دوست دارم فرداهایی رو که هیچ تصویر ذهنی ازشون ندارم :)

و تیر...از تابستونی که به جرأت میشه گفت داره جالب میگذره...و مردادی که در جریانه و باید در جریان باشم که مرداد مرا درس‌ها داد...

چه هفته‌ی پر دوست و پر روزی و پر اتفاقی بود، و چقدر غافلگیر شدیم از تغییرات دوستان دبستانی...قادر به قدر شناسی از خودمون نیستیم...

و نمیدونم دقیقا کی و چی منو به اشتباه انداخت که کلا فکر میکردم فردا پنج‌شنبه‌ست و وااای بر تکالیف انجام داده نشده...فردا شب هم وضع همینه البته...

که اینم از این...

و امروز

هنوز نمیدونم چه حسی دارم،خب ۶۷ درصد آزادیام گرفته شد، و اینکه لذتی تو این قضیه هست یا نه رو تا درگیر نشم نمیفهمم،اما خب در اینکه بهترین اتفاق افتاد شکی نیست و کلی از این بابت شکر گزارم :)

امیدوارم بتونم جبران کننده باشم با موندگاریم و کیفیت دادن به قضایا...

در کل که شکر

خب من اصن فکرشم نمیکردم فضای کاری که برام تعریف میشه این باشه،به نظرم جذابه‌ها...ولی خب ترس از یادگیری جلوی یادگیری و سوال پرسیدنو گرفته

اخه منو چه به ورد پرس و asp و اینحرفا...

گرچه بازم آخر هفته مشخص میشه همه‌چی و اینااا ،با این حال امیدوارم خوب پیش بره و بتونم اینارو درک کنم و خوب پیاده سازی کنم

باشد که یخم در محیط کار بیشتر باز بشه

اینم از اولین روز کاری مثلا

با تشکر از پشتیبانی قوی سایت

مرسی که دو سال از خاطراتم پرونده شد :| 

از کجا بگیم حالا...رشته کلام از دستم در رفت آرشیو گرام رو دیدم

یه چند روز فرصت بدم به خودم بلکه بتونم بقبولونم به خودم مه همه اون تاریخا و اتفاقای نگاشته شده پریده :))

دائما یکسان نماند حال دوران...غم بخور

یکی دیگه از فانتزیام این بوده که یه گالری بزرگ نقاشی داشته باشم

یکی دیگشم این بوده که تنها یه مسیر طولانی رو قدم بزنم،بدون نگرانی از نگاه کسی

یکی دیگه اینکه دوران جاهلیت به دنیا میومدم و زنده به گور میشدم،یا مثلا زمان قاجار و الان در اندرونی بودم...حداقلش این بود که پاک از دنیا میرفتم

یکی دیگه از بزرگترین فانتزیام این بوده که خودکشی گناه نبود...

مثلا اگر قرار بود زندگی همه ما تبدیل به یه کتاب بشه و نسل بعد میخوندن و به نظرسنجی گذاشته میشد که زندگی چندنفر از ما واقعا خوندنی بوده...زندگی چندنفرمون واقعا خوندنی بوده؟!

کتاب من احتمالا زرشک طلایی میگرفت :))

یه چیزی باید باشه تو زندگی،که حرفای خوبت شعاری نشه...به قول رضا صادقی

حال من خوب است

اما تو

اینبار را 

باور کن